Sposoby kodowania parametrów akumulatorów - normy

Sposoby kodowania parametrów akumulatorów - normy



Numer DIN

W Europie tradycyjnie używany jest system kodowania parametrów akumulatorów według DIN (Niemieckie Normy Przemysłowe), lecz jest zastępowany przez system kodowania ETN. System kodowania DIN jest ciągle używany, głównie w Europie do identyfikacji typu akumulatora. Np. 560.49

pierwsza cyfra – napięcie
1-2 = akumulator 6 V
5-7 = akumulator 12 V
druga i trzecia cyfra – pojemność znamionowa
560 = 60Ah przy rozładowaniu 20 godzin
660 = 160Ah przy rozładowaniu 20 godz.
czwarta i piąta cyfra – niepowtarzalny numer kodujący parametry i cechy akumulatora.



Numer ETN


System ETN (Europejski System Kodowania) wprowadzony został w celu zastąpienia systemu kodowania DIN podczas harmonizacji norm europejskich dotyczących akumulatorów. System kodowania ETN wykorzystuje pewne zasady systemu DIN, co ułatwia przejście do nowego systemu oraz rozszerza jego możliwości.

Wprowadzenie systemu ETN doprowadziło do wydania około 2000 numerów części podczas formalnego okresu kontrolnego do roku 2006, co może prowadzić do chaosu w nadawaniu numerów bez formalnego rejestru nadanych numerów. Kontrola numerów nadawanych przez Eurobat została zlikwidowana w 2006r., w wyniku czego obecnie nadawane numery jest trudno zrozumieć, ponieważ nie istnie formalna, centralna rejestracja nadawanych numerów.

Dziewięciocyfrowy system kodowania ETN zawiera dodatkowe informacje w stosunku do systemu DIN.
np. 536 046 030
pierwsza cyfra

napięcie - 1-2 = akumulator 6 V, 5-7 = akumulator 12 V
druga i trzecia cyfra – pojemność znamionowa

560 = 60Ah przy rozładowaniu 20 godz.

660 = 160Ah przy rozładowaniu 20 godz.
czwarta, piąta i szósta cyfra – niepowtarzalny numer kodujący

piąta i szósta cyfra może odsyłać wstecz do starszych konstrukcji akumulatorów i oryginalnego numeru DIN
(czwarta i piąta cyfra)niepowtarzalny numer kodujący szczegóły dotyczące
trwałości, prądu rozruchowego przy zimnym silniku,odporności na wibracje, zacisków przyłączeniowych
i szczegółów mocowania.
siódma, ósma i dziewiąta cyfra - prąd rozruchowy przy zimnym silniku


Występują tu dwa różne standardy podawania parametrów: EN1 i EN2.Może prowadzić to do pewnego zamieszania, ponieważ użytkownik końcowy nie wie, który system został zastosowany, zwłaszcza, gdy używa cyfrowych testerów
akumulatorów, które obecnie nie potrafią mierzyć według obu standardów.Szczegóły według której specyfikacji akumulator jest dostarczany zakodowane są w niepowtarzalnym numerze kodującym.

Prąd rozruchowy przy zimnym silniku (CCA)

Parametr CCA (prąd rozruchowy przy zimnym silniku) jest miarą zdolności rozruchowej akumulatora, tzn. im większą wartość ma parametr CCA, tym łatwiej akumulator będzie uruchamiał silnik.


SAE (standard amerykański – powszechnie stosowany w Wielkiej Brytanii)


Jest to test rozruchu według wymagań SAE (Zrzeszenie Inżynierów Samochodowych). Test określa, że akumulator w temperaturze -18°C będzie dostarczać przez 30 sekund prąd równy prądowi rozruchowemu przy zimnym silniku, przy napięciu powyżej 7,2 V (3,6 V dla akumulatorów 6 V).

Zależność między wartością CCA wg SAE i DIN (zależy oczywiście także od konstrukcji akumulatora) opisana jest w przybliżeniu poniższym równaniem:


SAE = (DIN x 1,5) + 40


Wydajność akumulatora spada szybko wraz ze spadkiem temperatury, więc test ten jest dobrym sprawdzianem zdolności rozruchowych akumulatora, ponieważ z 10-sekundowym napięciem wg systemu EN i koniecznością wytrzymania 10 sekund przy napięciu 7,2 V daje dobry obraz wydajności prądowej akumulatora.


DIN (standard niemiecki przy -18°C)

Podobnie jak wg SAE test wykonywany jest w temperaturze -18°C. Całkowicie naładowany akumulator jest rozładowywany do napięcia 6 V przy znamionowym prądzie probierczym. Napięcie musi wynosić minimum 9 V po 30 sekundach, a czas do osiągnięcia napięcia 6 V musi wynosić przynajmniej 150 sekund.

Zależność między wartością CCA wg DIN i SAE (zależy oczywiście także od konstrukcji akumulatora) opisana jest w przybliżeniu poniższym równaniem:- DIN = (SAE – 40) x 0,66 Od momentu wprowadzenia nowoczesnych silników z wtryskiem paliwa wymagających szybkiego rozruchu test ten stracił uznanie wśród producentów pojazdów samochodowych. Chociaż określa on wyraźnie zależność między ilością materiałów zastosowanych w akumulatorze i jego parametrami, to jednak nie daje jasnej informacji o zdolnościach rozruchowych akumulatora.
IEC (Międzynarodowa Komisja Elektrotechniczna)

Podobnie jak wg SAE i DIN test wykonywany jest w temperaturze -18°C. Napięcie akumulatora po rozładowywaniu go prądem probierczym przez 60 sekund musi wynosić co najmniej 8,4 V. Typowo:


IEC = DIN/0,85


W ostatnich latach, na rynku europejskim, test ten wychodzi z użycia.

EN (Norma europejska EN50342.1 2006, poprzednio EN 60095-1)


Test wykonywany jest również w temperaturze -18°C. Wymagania EN podzielone są jednak na dwa poziomy EN1 i EN2. EN1 – Akumulator musi zapewnić napięcie 7,5 V po 10 sekundach, następnie po 10 sekundach przerwy akumulator jest dalej rozładowywany prądem o wartości 0,6 x prąd początkowy i musi wytrzymać na tym etapie 73 sekundy, co daje całkowity czas rozładowania 90 sekund (przy założeniu, że początkowy etap rozładowania równy jest 16,7 sekundy (10s/0,6). EN2 – podobnie jak w EN1, z tym, że drugi etap rozładowania do 6,0 V akumulator musi wytrzymać przez 133 sekundy, co daje całkowity czas rozładowywania 150 sekund. Stosunek prądów rozładowania w obu metodach zależy znacznie od konstrukcji akumulatora i producenta. Z badań porównawczych przeprowadzonych w laboratorium Yuasa na akumulatorach konkurencji wynika, że stosunek między EN1 i EN2 wynosi: EN2 = 0,85% do 0,92% EN1. W wyniku powyższego, aby uniknąć niejasności testujemy nasze akumulatory głównie według standardu SAE.

JIS (Japoński standard przemysłowy)

Test wykonywany jest w temperaturze -15°C. Akumulatory samochodowe są zazwyczaj testowane prądem 150 A lub 300 A przez 10s/30s z wymaganym zapewnionym napięciem 6 V. W zastosowaniach europejskich test ten nie daje użytkownikowi jasnej informacji o zdolności rozruchowej akumulatora i jest rzadko stosowany na europejskim rynku wtórnym akumulatorów.